Co można zobaczyć w Wielkopolsce?

Jeden z piękniejszych zabytków wielkopolski i jeden z najpiękniejszych zamków nie tylko w Polsce, ale i w Europie. Mając wolny dzień, warto poświęcić go na oglądanie tego wyjątkowego miejsca, jakim jest zamek w Kórniku, siedziba rodu Działyńskich. Wznosi się on wśród ogrodów zachęcających do spaceru, zaraz po tym, jak zwiedzi się dwie kondygnacje pałacu. Zarówno wyposażenie, jak i posadzki oraz ściany pałacu są zabytkowe, co sprawia, że można poczuć ducha dawnej epoki, a przy odrobinie szczęścia zobaczyć krążącą po korytarzach Białą Damę.

W Poznaniu nie tylko Stary Rynek i Stary Browar zachęcają do odwiedzenia. Nie każdy chce spędzać wycieczkę wśród turystów i tłumów na ulicach. W takiej sytuacji warto wybrać Palmiarnię Poznańska, czyli Park Wilsona i przechadzać się po nim w otoczeniu roślin. Jest to jeden z najstarszych terenów tego typu w Europie. Jest ogrodzony, zamykany na noc, a jego wnętrze kryje prawie 17 tysięcy gatunków roślin z różnych stron świata. Dzięki temu wycieczka po palmiarni będzie nie tylko dobra dla zdrowia, ale będzie miała również wymiar edukacyjny, pozwalając poznać rośliny, których dotąd się nie widziało.

Dla niektórych może to być nie lada atrakcja, chociaż odwiedzają ją zazwyczaj rodziny posiadające dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Park Makiet stanowi miejsce, które warto wpisać na listę wycieczek po Wielkopolsce. Można w nim zobaczyć bogate zbiory pociągów, statków, pojazdów, budynków. Część z nich jest ruchoma, a uroku dodaje fakt, że można wprawić je w ruch samodzielnie, bez pomocy ze strony pracowników parku.

Wyjątkowa na skalę europejską parowozownia znajduje się w Wolsztynie. Jej zaletą jest nie tylko muzeum, w którym można podziwiać parowozy i dotknąć ich, ale także fakt, że w dalszym ciągu wyruszają stąd parowozy prowadzące pociągi pasażerskie. Jest to jedyny taki przypadek w Europie.

Jeżeli ktoś jest fanem dworskich krajobrazów rodem sprzed wieków, z pewnością wyprawa do wsi Koszuty będzie dla niego nie lada gratką. Dwór nie tylko prezentuje się okazale, zwłaszcza z drewnianym dachem, który sprawia, że wydaje się jeszcze większy. Dzięki zadbanej okolicy wydaje się, że Józef Zabłocki, który go wybudował w XVII wieku, zaraz wyjdzie powitać gości. Zachwyt potęguje urządzona wewnątrz ekspozycja, która pozwala z dużą dokładnością na wyobrażenie sobie życia w takim dworku na przestrzeni wieków, zmieniających się czasów, zwyczajów i ludzi.