Jak odnowić zniszczony parkiet?

Zarówno parkiet olejowany, jak i podłogę z desek konserwowaną tą metodą, można odnowić bez szlifowania. Należy nabyć specjalny środek do czyszczenia podłogi olejowanej i usunąć zniszczoną warstwę. Następny krok to wypolerowanie podłogi. Teraz należy pokryć ją świeżym olejem oraz warstwą preparatu konserwującego. Wybór odpowiednich preparatów warto skonsultować z wykonawcą parkietu.

Parkiet lakierowany należy co pewien czas odnawiać za pomocą specjalnych preparatów konserwujących. Można próbować odnowić w ten sposób także parkiet stary i zniszczony, ale efekty będą raczej mało zadowalające. Ponowne lakierowanie parkietu bez usunięcia zniszczonej warstwy też nie jest najlepszą metodą. Niestety, w przypadku zniszczonego parkietu lakierowanego cyklinowanie jest konieczne.

Z pokoju, w którym będzie cyklinowana podłoga, należy wynieść wszystkie meble i dywany. Cała powierzchnia podłogi musi być dostępna, nie usuwamy jedynie elementów stałej zabudowy. Po opróżnieniu pomieszczenia trzeba zdjąć listwy przypodłogowe. Sprawdzamy, czy nie ma wbitych w podłogę gwoździ i innych ostrych elementów i usuwamy je, gdyż mogłyby uszkodzić cykliniarkę.

Parkiet, po położeniu idealnie równy, po kilku sezonach nie wygląda już tak ładnie. Pod wpływem zmieniającej się wilgotności powietrza między deseczkami pojawiają się nieestetyczne szczeliny, które mogą powiększać się nawet do kilku milimetrów. W szparach zbiera się brud i kurz. Trzeba go usunąć, a następnie uszczelnić te miejsca kitem do parkietu. Po wyschnięciu pozostaje on elastyczny, dzięki czemu nie wykruszy się, chociaż parkiet pracuje.

Cyklinowanie parkietu nie jest szczególnie trudne, wymaga jednak precyzji i staranności. Wynajęcie fachowca upraszcza całą sprawę, ale jeśli ktoś lubi prace remontowe i ma pewne zdolności w tym kierunku, zdecydowanie może wykonać to samodzielnie. Cykliniarkę można kupić, ale lepiej ją wypożyczyć. Koniecznie trzeba poprosić o dokładną instrukcję obsługi.

Podłogę szlifujemy zawsze wzdłuż słojów drewna, nigdy w poprzek. Czynność powtarzamy trzy albo cztery razy, za każdym razem zmniejszając grubość papieru ściernego. Pierwsze szlifowanie wykonuje się papierem o grubości 40. Po zeszlifowaniu całej powierzchni trzeba ją odkurzyć. Następnie wykorzystujemy papier o grubości 60, 100 i 200. Należy pamiętać, by włączona cykliniarka przez cały czas była w ruchu, w przeciwnym razie zrobi w parkiecie nieładne wyżłobienia. Gdyby się tak stało, trzeba wyrównać powierzchnię długimi, posuwistymi ruchami.

Wycyklinowaną podłogę trzeba starannie zamieść, a następnie oczyścić odkurzaczem z resztek pyłu. Teraz można przejść do zabezpieczenia parkietu. W większości przypadków decydujemy się na ponowne lakierowanie. Podłogę można także zakonserwować specjalnym olejem. Podłogi olejowane są bardzo piękne, zachowują naturalną fakturę drewna. Jeśli chcemy zmienić kolor parkietu, przed zaimpregnowaniem możemy go zabejcować.

W razie gdy zdecydowaliśmy się na lakierowanie, zaczynamy od warstwy lakieru podkładowego. Malujemy pędzlem lub wałkiem wzdłuż słojów drewna, starając się, by kolejne pasy nie zachodziły na siebie. Po wyschnięciu podkładu kładziemy dwie albo trzy warstwy lakieru wierzchniego. Trzeba dobrać twardy lakier, odpowiedni do podłóg, w przeciwnym razie błyskawicznie się powyciera, zwłaszcza tam, gdzie przebiegają ciągi komunikacyjne. Po położeniu każdej warstwy lakieru należy czekać, aż wyschnie, następnie lekko ją zmatowić, odkurzyć i dopiero kłaść kolejną. Lakierujemy w kierunku od okna do drzwi.