Co należy wiedzieć o uprawie difenbachii?

Difenbachia powinna być umieszczona w miejscu jasnym, ale nie bezpośrednio nasłonecznionym. Toleruje także stanowiska półcieniste. Optymalna temperatura to 15 – 24 stopnie Celsjusza. Rośliny nie należy narażać na przeciągi.

Difenbachia potrzebuje dużej wilgotności powietrza, najlepiej zatem postawić ją na podstawce z kamykami zalanymi wodą (można użyć żwiru albo keramzytu). Woda, odparowując, zapewni roślinie potrzebną wilgoć, a nie dojdzie do zalania korzeni, co jest niekorzystne. Difenbachię można również zraszać za pomocą spryskiwacza.

Wiosną i latem difenbachię należy podlewać obficie, nawet dwa razy w tygodniu. Jeśli liście rośliny brązowieją, to znaczy, że ma za sucho. Nie należy jednak dopuścić do zamakania korzeni, nadmiar wody z podstawki powinno się usuwać. Podlewać należy dopiero po przeschnięciu górnej warstwy podłoża. Zimą podlewamy mniej, gdyż roślina wchodzi w okres spoczynku. Należy jedynie utrzymywać wilgotne podłoże (wystarczy podlewanie mniej więcej raz w tygodniu).

Latem i wiosną należy dokarmiać roślinę raz w miesiącu nawozem płynnym. Nie nawozi się jej w okresie spoczynku. Jeśli wzór na liściach jest biały, powinno się używać nawozów o niskiej zawartości azotu, by liście nie przebarwiły się na zielono.

Difenbachię przesadza się co roku na wiosnę, zawsze do doniczki o dwa rozmiary większej.

Liście difenbachii należy myć wilgotną szmatką, by usunąć kurz i ułatwić roślinie wymianę gazową. Gdy roślina ma zbyt chłodno (poniżej 10 stopni Celsjusza), liście obumierają. Roślina ma także skłonność do zrzucania dolnych liści, dlatego co pewien czas należy ją odmładzać.

Gdy roślina urośnie, straci dolne liście i przestanie być ładna, należy ją odmłodzić. Łodygę ucina się na wysokości około 10 cm nad ziemią. Wypuści wtedy nowe pędy.

Z uciętej części rośliny można przygotować sadzonki. Oprócz górnej części łodygi z liśćmi można wykorzystać pocięte fragmenty łodygi (około 4 – 10 cm). Sadzonki można ukorzenić w wodzie, a następnie zasadzić w doniczkach.