Jak pomóc osobie dotkniętej anoreksją?
Jak pomóc osobie dotkniętej anoreksją?
Anoreksja, czyli świadome niejedzenie i niechęć do jedzenia to choroba o podłożu psychicznym. Przyczyna anoreksji u każdego chorego jest inna. Kryje się przecież za nią osobowość, która przez pewne warunki została zachwiana. Anoreksję można nazwać formą obrony lub przekazu oczekiwań. Choroba ta skrywa również obawę, że jest się złym od wewnątrz. Anorektycy wymagają szczególnej uwagi i traktowania.
Nie przejmuj kontroli
Najgorsze, co możesz zrobić, to chcieć przejąć kontrolę nad sytuacją. Wzmocnienie motywacji do zdrowego żywienia na samym początku pomocy jest wystarczające. Natarczywość wywołuje wzmożoną agresję i w efekcie utratę chęci wyjścia z choroby. Odpowiedzialność za siebie to zachowanie, które anorektyk musi koniecznie sam w sobie wyrobić. Nie ma więc mowy o brutalnym interweniowaniu czy wyładowywaniu nagromadzonych z powodu problemu frustracji na chorym. Aby pomóc anorektykowi, należy zastanowić się nad swoim zachowaniem i postępowaniem i zmienić te, które mogą być powodem złych relacji z chorym.
Praktyczne reguły
Pamiętaj, że porcje jedzenia dla anorektyka muszą być zawsze takie same, przy czym nie wolno chorego zmuszać do jedzenia, gdyż wywołuje to odwrotny efekt. Najrozsądniejsze jest traktowanie go tak samo jak innych. Przygotowując posiłek, warto jednak spytać anorektyka, na co ma ochotę. To, co najbardziej deprymuje chorego, to szperanie w jego rzeczach i kontrolowanie zachowań. Działając w ten sposób, daje się choremu do zrozumienia brak ufności w stosunku do niego. W efekcie nie ma on motywacji do czynienia dobra wobec siebie i brania odpowiedzialności za swoje czyny. Traktowany z góry jako nieodpowiedzialny, takim właśnie się staje.
Jakim należy być wobec anorektyka?
Poniżej proponowane zachowania, które wprowadzicie w życie, pozwolą Wam na dobre stosunki z anorektykiem. Dzięki nim dużo łatwiej będzie mu walczyć o życie bez choroby.
* Nie okazujcie niepokoju i nie wyrażajcie na głos obaw.
* Nie zastanawiajcie się nad tym, jak powinniście się zachować.
* Bądźcie autentyczni i naturalni.
* Nie wychodźcie naprzeciw potrzebom chorej, niech zacznie wyrażać je sama.
* Nie pozwólcie się atakować przez chorą.
* Nie kłamcie na temat wyglądu i wagi chorej.
* Nie urządzajcie psychoanalitycznych dyskusji.
* Szanujcie prywatność anorektyka.
* Szukajcie pomocy u specjalistów.
* Bądźcie cierpliwi.
* Praktykujcie w miarę możliwości spędzanie wolnych chwil w gronie rodzinnym.
* Okazujcie miłość.
