Jak leczyć zaburzenia odżywiania?
Jak leczyć zaburzenia odżywiania?
Zaburzenia odżywiania, przede wszystkim anoreksja oraz bulimia, mogą dotknąć każdego, choć niektóre osoby, ze względu na stan psychiczny, są na nie bardziej podatne. Chora osoba często nie potrafi sama zauważyć swojego problemu, dlatego tak ważna jest reakcja otoczenia, zwłaszcza rodziny. Szybkie wykrycie problemu może nie tylko przyśpieszyć leczenie, ale nawet uratować życie.
Rozmowa z chorym
Podstawą do rozpoczęcia leczenia jest chęć chorego anorektyka lub bulimika do podjęcia terapii. W przeciwnym razie leczenie nie odniesie odpowiedniego skutku. Bardzo ważna jest w tej kwestii rola rodziny, która nie tylko powinna wspierać chorą osobę, ale na początku porozmawiać z nią, przekonać do leczenia, wyjaśnić, że zaburzenia odżywiania to choroby, które są uleczalne. Wiele osób zmagających się z tymi problemami nie uważa samych siebie za chore, twierdzą, że dbają o siebie lub odchudzają się, bo muszą walczyć z nadwagą.
Terapia indywidualna
Jednym z najważniejszych elementów lecenia osób z zaburzeniami odżywiania jest terapia indywidualna chorego. Prowadzi się ją pod okiem wykwalifikowanego specjalisty psychologa lub psychiatry, ponieważ trzeba pamiętać, że zarówno anoreksja, jak i bulimia mają swoje podłoże w psychice, a nie w fizyczności. W związku z tym nie można kazać komuś więcej jeść, trzeba rozwiązać głębszy problem, często związany ze stresem, problemami rodzinnymi lub niską samooceną.
Terapia rodzinna
Pogłębieniem terapii indywidualnej jest terapia rodzinna, która pozwala bliskim zrozumieć istotę problemu. Nawet jeżeli udało się odkryć, że bliska osoba ma problem, niekoniecznie wie się, w jaki sposób wspomóc chorego, aby nie był pozostawiony sam sobie poza godzinami spotkań z psychologiem. Terapia, w której uczestniczą rodzice oraz rodzeństwo chorego albo inni bliscy, nie tylko pomaga zrozumieć problem. Często to sytuacja rodzinna: wysokie wymagania, rozwód rodziców, kłótnie, alkohol, presja psychiczna powodują rozwój anoreksji lub bulimii. Bez ich rozwiązania leczenie choroby będzie albo podwójnie trudne, albo wręcz niemożliwe. Istotne jest również, by rodzice, którzy chcą pomóc dziecku, sami nie mieli zaburzeń związanych z postrzeganiem swojego ciała oraz siebie samych.
Farmakologia
Leczenie zaburzeń odżywiania wymaga czasami dołączenia do terapii leków. Są to albo leki mające zmniejszyć obżarstwo, albo leki antydepresyjne, które nie pozwalają na popadnięcie w przygnębienie i stany lękowe.
Pobyt w szpitalu
W skrajnych przypadkach, kiedy terapia psychologiczna oraz wsparcie rodziny nie pomagają, konieczny jest pobyt w szpitalu. Dzięki temu pomoc może być udzielana przez całą dobę, a postępy oraz posiłki i ich przyjmowanie obserwowane są na bieżąco. Zazwyczaj hospitalizacja jest równoznaczna z bardzo poważnym stanem chorego oraz poważnym wycieńczeniem organizmu.
