Jakie są zasady spowiadania się?
Jakie są zasady spowiadania się?
Jedną z istotniejszych rzeczy w katolicyzmie jest spowiedź. Praktykujący katolik powinien spowiadać się przynajmniej raz w miesiącu – chyba że czuje potrzebę częściej – a zalecenia z katechezy nauczają, że spowiedź powinna mieć miejsce przynajmniej przed Wielką Niedzielą. Jednak nie zawsze udaje się utrzymać taki wynik. Czasami niechęć, brak czasu oraz inne czynniki odsuwają spowiedź w czasie i zapomina się, jakie zasady są z nią związane. Warto przypomnieć je sobie i skorzystać w razie potrzeby.
Trzy podstawowe zasady spowiedzi
Myśląc o spowiedzi, która praktykowana jest przede wszystkim u chrześcijan-katolików, należy pamiętać o kilku podstawowych zasadach, czyli:
* dokładnym uczciwym rachunku sumienia; nie powinno się w czasie spowiedzi zatajać żadnych grzechów śmiertelnych, ponieważ wtedy będzie ona nieszczera,
* spowiadająca się osoba powinna odczuwać skruchę oraz żal za popełnione grzechy; oczekiwanie na wynikające z miłości boże miłosierdzie jest najlepszym motywem do spowiadania się, chociaż spowiedź jest ważna również, jeżeli główną motywacją jest lęk przed pogrążeniem się duszy w piekle, a nie jest ważna jedynie wtedy, kiedy już w czasie spowiedzi nie okazuje się skruchy i planuje się dalsze popełnianie grzechów,
* ostatnim etapem pełnej spowiedzi jest wypełnienie zaleconej pokuty.
Rachunek sumienia
Pierwszym, co trzeba zrobić przed spowiedzią, jest wykonanie rachunku sumienia, który pozwoli znaleźć grzechy, za które chce się uzyskać przebaczenie. Przemyślenia swoich grzechów można dokonać w domu lub w kościele, ale ważne jest, żeby przed sobą samym i potem przed kapłanem przyznać się do grzechów ciężkich. Wszystkich lekkich nie trzeba koniecznie wymieniać. Jeżeli z uwagi na uczynione rzeczy spowiedź może przekroczyć15 minut, wówczas warto rozważyć prywatne umówienie się z duchownym. Taka opcja jest dobra szczególnie dla osób, które odsunęły się od życia kościelnego, popełniły grzechy i teraz chcą zacząć na nowo.
Przy konfesjonale
W kościele należy podejść do konfesjonału i uklęknąć. Spowiedź rozpoczyna się znakiem krzyża nakreślonym przez duchownego, który trzeba powtórzyć. Następnie należy zacząć od formuły o następującym brzmieniu: „Wybacz mi, Ojcze, bo zgrzeszyłem. Ostatni raz u spowiedzi byłem... temu. Pana Boga obraziłem następującymi grzechami...”. Tu nastąpić powinno wymienienie wszystkich grzechów ciężkich, ich ilości, skrucha oraz prośba o rozgrzeszenie. W trakcie wyjawiania grzechów można zapytać kapłana o radę związaną z nimi. Warto przy tym pamiętać, że spowiedź jest całkowicie poufna i duchowny nie może nikomu opowiedzieć o tym, co usłyszał.
Przebaczenie i pokuta
Po wysłuchaniu wszystkich grzechów kapłan krótko skomentuje skutki ich działania, skutki takiego postępowania, a następnie wyznaczy pokutę. Może być ona bardzo różna, wiele zależy od rodzaju grzechu, częstotliwości jego popełniania, konsekwencji – można spodziewać się modlitwy lub wykonania czegoś dla osoby, w stosunku do której się zgrzeszyło. Na zakończenie spowiedzi ksiądz wypowie formułkę: ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Po usłyszeniu tego zdania można odejść od konfesjonału, a po wykonaniu zaleconej pokuty cieszyć się przebaczeniem oraz starać się nie grzeszyć.
