Arogancja, nieposłuszeństwo i apodyktyczne zachowania dzieci to prawdziwy orzech do zgryzienia dla rodziców, tym bardziej, gdy dziecko nie jest już małą Kasią czy Jasiem, a dużo starszą dziewczynką bądź chłopcem, którzy powinni chociażby z racji swojego wieku być posłuszni.
Czytaj więcej »iskaa
Im młodsze dziecko, tym mniej zdaje sobie sprawę z tego, co to znaczy cudza własność. U dzieci do czwartego roku życia często słychać słowo „moje”. Wiek między piątym a siódmym rokiem życia charakteryzuje się tym, że dzieci stopniowo zaczynają odczuwać, jak należy się zachować w określonych sytuacjach, czego nie wolno robić i zaczynają rozumieć, czym jest uczciwość. W przypadku kradzieży najskuteczniejszym rozwiązaniem będzie z pewnością rozmowa.
Czytaj więcej »mariaczerwinska
Dzieci w wieku przedszkolnym mają jeszcze trudności w odróżnianiu prawdy od fikcji. Często wymyślają więc różne historie, nie będąc świadome kłamstwa. Starsze dzieci powinny być zachęcane przez rodziców do prawdomówności i warto im przedstawić wynikające z niej korzyści.
Czytaj więcej »kornelia
Agresja u dzieci to zjawisko jak najbardziej normalne. Dzieci nieumiejące jeszcze posługiwać się sprawnie mową, dążące do samodzielności i niezależności po prostu nie panują nad impulsami. I tak rodzi się trudna do kontrolowania przez rodziców agresja dziecka. Mały człowiek nie ma samokontroli, nie zastanawia się wobec tego nad konsekwencjami swojego nieodpowiedniego zachowania czy też nad tym, jak jest odbierany przez otoczenie. Okres agresji u jednych dzieci trwa dłużej, u innych krócej. Duży wpływ na owe impulsywne zachowania ma odpowiednie podejście do sprawy przez rodziców.
Czytaj więcej »urte
We wszystkich przypadkach brzydkich nawyków podstawą postępowania jest odpowiednia taktyka. Ssanie kciuka jest nawykiem silnie związanym z okresem płodowym. Tam w łonie mamy rozwijający się mały człowiek robił to bez żadnych przeszkód. I to miało swój cel, przygotowywał się tym samym do prawidłowego ssania pokarmu po przyjściu na świat i świetnie się w ten sposób uspokajał. Teraz, gdy jest już większy, nie wypada mu tego robić, ale to do nas, rodziców, należy wytłumaczenie mu tego i przede wszystkim powinniśmy mu pomóc.
Czytaj więcej »gibonek
“Zjedz choć łyżeczkę”, “spróbuj choć trochę”, “ nie dostaniesz deseru, dopóki nie zjesz swojej zupy”, te i podobne błędy mogą doprowadzić do poważnych zaburzeń odżywiania u dzieci. Jedzenie musi być dla maluchów przyjemnością. Od najmłodszych lat powinny one wiedzieć, co to jest zdrowe jedzenie i dlaczego jest tak ważne. Świadoma rozmowa rodzica z pociechą bez cienia szantażu, niepotrzebnych nerwów i zmuszania potrafi zdziałać cuda.
Czytaj więcej »wirag
Napady złości u dzieci wywołują w rodzicach silne uczucie irytacji i bezsilności. Nie chodzi tu tylko o tzw. bunt dwulatków, bo przecież napady złości miewają starsze dzieci, a im starsze dziecko, tym mogą one być bardziej spotęgowane i trudniejsze do opanowania. Aby uważniej przyjrzeć się temu problemowi, musimy sprecyzować jego przyczyny.
Czytaj więcej »sindi
susanah
prybcia
kondit
